Analizując metody pomocy osobom uzależnionym i współuzależnionym nie można pomonąć roli lekarza psychiatry. ZZA czyli zespół zależności alkoholowej to choroba psychiczna, w pierwszej kolejności wymaga szczegółowej diagnozy, następnie wdrożenia terapii. Podstawową formą leczenia ZZA obok wsparcia psychospołecznego jest leczenie farmakologiczne, a uprawnienia do wdrożenia, nadzorowania takowego ma jedynie lekarz, oczywiście najlepiej przygotowany merytorycznie jest psychiatra.
W przypadku współuzależnienia systematyka nie uznaje tego zjawiska za jednostkę chorobową. Możemy podciągnąć zachowania osoby współuzależnionej pod zaburzenie zachowania, cechy osobowości nieprawidłowej. Osoby podejmujące racjonalne, dostosowane decyzje, w sytuacji bycia wykorzystywanym, manipulowanym przez nałogowca, rozchodzą się lub stawiają twarde granice. Są konsekwentne w postępowaniu i egzekwują swoje prawa. Kochają twardą miłością, wymagają od chorej osoby realizacji zaleceń terapeutycznych. Niestety taki model związków to rzadkość. Duży odsetek partnerów, bliskich nałogowców koncentruje się na piciu alkoholika, pomaga mu uniknąć konsekwencji picia. Mają nadzieję, że czas przyniesie poprawę, niestety doświadczenie są inne, kolejne szkody pojawią się zawsze.
Objawy psychopatologiczne, które zgłaszają osoby współuzależnione, to głównie objawy stresu, lęku, depresji, zaburzeń rytmów dobowych. Obniżony nastrój, niepokój, lęk, zaburzenia snu, spadek napędu, niekiedy osiągają poziom , który zaburza prawidłowe funkcjonowanie. Brak choroby psychicznej nie oznacza, ze nie potrzebują one pomocy lekarza psychiatry, wdrożenia choćby tymczasowego leczenia farmakologicznego, przynajmniej objawowego. Wyżej wymienione objawy zaburzeń psychicznych uprawniają często psychiatrę do rozpoznania reakcji sytuacyjnej. Dawniej używano nazwy depresji reaktywnej, nerwicy depresyjnej, depresji nerwicowej itd.
Gdy znajdujemy się w trudnej sytuacji środowiskowej spowodowanej uzależnieniem partnera, liczne objawy zaburzeń nastroju i rytmów dobowych pozwalają nam podejrzewać u siebie zaburzenia depresyjne, warto skonsultować ta sytuację u lekarza psychiatry. Gdy lekarz wykluczy endogenne zaburzenie nastroju, jednak zdecyduje, że powinniśmy wspomóc się objawowo psychofarmakologią, wdroży terapie. Gdy uzyskamy dobry efekt, nie wystąpią objawy niepożądane lub inne powikłania leczenia, możemy przedłużać zalecenia w formie wizyt online. http://psychiatra-gabinet.pl/online/ to przykładowa, dobrze opisana oferta pomocy online skonstruowana przez lekarza psychiatrę. Opis porady, możliwości otrzymania e-recepty, wsparcia z wykorzystaniem nowych metod komunikacji.
Takie usługi psychiatrycznych wizyt online świadczą już praktycznie wszystkie duże „kombinaty psychiatryczne” i spora część indywidualnych praktyk lekarskich.
Dlaczego lekarze psychiatrii, którzy pracują w swoich gabinetach ograniczają dostęp online a duże kombinaty wręcz preferują te usługi, często tworząc specjalne oprogramowanie dedykowane do pomocy online?
- indywidualni psychiatrzy z zasady traktują pacjentów podmiotowo, stawiają na wyższy poziom usług, dokładniejsze badanie, można powiedzieć starają się podnieść psychiatrię do roli sztuki
- poradnie z setkami lekarzy, obsługujące tysiące pacjentów dziennie, opierają model biznesowy na ilości. to oczywiście, że dużo nie może łączyć się z jakością. Zasady proste, pacjent z reguły dostaje to czego chce w jak najszybszym czasie. Jednak zaletą jest często działanie przez kilkanaście godzin na dobę, również w dni wolne od pracy, tego nie może zapewnić żaden specjalista prowadzący gabinet sam.